Ik heb net zestig rondjes omheen de zon meegesurfd op dit prachtige wonder, en ben blij dat ik mee vorm mag geven aan dit nieuwe sociaal-ecologische project in brakel. 

Het eerste deel van mijn leven werd heel erg meebepaald door mijn epileptische aandoening, met op mijn 33^ste een fenix-ervaring: in een huisbrand levensgevaarlijk verbrand, met twijfelachtige overlevingskansen, toch mirakuleus hersteld.  8 jaar later opnieuw een huisbrand, daarna resoluut gekozen voor een sobere, elementaire woonstijl.  Momenteel lever ik, via vrijwilligerswerk binnen de diggieboerderij in Nederbrakel, een zinvolle bijdrage aan de bredere samenleving.

Ik wil graag voor een meer spirituele insteek in de politiek staan. We hebben ons hier in West-Europa bevrijd van 2000 jaar katholiek juk, maar we hebben tegelijk het kind met het badwater weggegooid denk ik.  Voor mij is de mens ook een spiritueel wezen, waarbij vooral ‘verbondenheid’ en ‘bewust aanwezig zijn’ essentiële elementen van die spiritualiteit zijn.  We zijn een beetje de beleving van de verbinding kwijt: met onszelf, met onze medemens(en), met de natuur, de planeet.  Een gezonde samenleving en een gezonde economie kunnen volgens mij enkel gedijen als deze verbinding opnieuw en meer gecultiveerd wordt. Samenwerking ipv concurrentie; duurzaamheid ipv kortzichtigheid; verantwoordelijkheid ipv onverschilligheid of bekrompen eigenbelang; enz…  Even toegespitst op de actualiteit: boeren en natuur zijn geen vijanden, ze kunnen elkaar verrijken indien de nodige zorg wordt besteed aan respectieve behoeftes: korte keten productie en afname, respectabele prijzen of vergoedingen voor de boeren, grond rijk maken of behouden = duurzaamheid, ook voor de boer, etc…  Het ongebreidelde winstbejag en ondoorzichtige productie en verwerkingsketen, de roep om steeds meer en grootschaliger investeringen zijn de werkelijke vijanden hier.

Dit zijn heel in het kort de zaken waar ik voor wil staan, en binnen Groen Brakel vind ik de ruimte om daarmee aanwezig en actief deelnemer te zijn.  En zo een stukje te kunnen bijdragen aan het herstel, het behoud en de cultivering van een leefbare wereld voor iedereen.  Vanuit het zen boeddhisme geïnspireerd zou ik zeggen: sociaal beleid zonder ecologie is geen echt sociaal beleid; ecologisch beleid zonder sociaal luik is geen echt ecologisch beleid.